ถ้าหากถาม Dyalvane เกี่ยวกับเครื่องเซรามิกของเขา คุณจะได้รับคำตอบที่ฟังดูคล้ายกับพิธีกรรมมากกว่างานฝีมือ “มันเริ่มต้นด้วยนิมิตหรือความศักดิ์สิทธิ์" ศิลปินชาวแอฟริกาใต้กล่าว “จากนั้นก็สเก็ตช์ภาพ ฉันเลือกเปิดเพลงที่เหมาะกับการเล่าเรื่องและเผาสมุนไพรอิมเพโฟเพื่อปลดปล่อยพลังของฉัน" แต่การสร้างสรรค์ของ Dyalvane นั้นไร้ควันและกระจก พวกเขาผสมผสานรูปทรงที่มีชีวิตชีวาเข้ากับพื้นผิวและลวดลายที่ลึกลับ กระบวนการของเขาช่วยให้เขาเข้าถึงความทรงจำ โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับพ่อของเขา ช่างเชื่อมที่กลับมาจากที่ทำงานโดยมีสลักเกลียว น็อต และสกรูอยู่พกกลับมาด้วย ความทรงเหล่านี้ผสานรวมตัวกันอยู่ในภาชนะ ชาม ประติมากรรม และเฟอร์นิเจอร์ที่ชวนให้นึกถึงความหลัง หลายชิ้นมีโลหะอุตสาหกรรมอัดแน่นอยู่ในดินอีกด้วย
จากบทความโดย Helena Madden
Ask Dyalvane about his ceramics and you’ll get a response that sounds more like ritual than craft. “It starts with a vision or epiphany," the South African artist says. “Then to sketches. I curate music that fits their narrative and burn impepho herbs to clear my energy." But Dyalvane’s creations are far from smoke and mirrors; they juxtapose lively shapes with deeply earthbound textures and motifs. His process helps him tap into memories—in particular of his father, a welder, returning from work with bolts, nuts and screws in hand. Such recollections coalesce in evocative vessels, bowls, sculpture and furniture, many with industrial metals pressed into earthen flesh.
From the article by Helena Madden
